(1925-2005) Malarz-kolorysta. W latach 1945-50 studiował malarstwo w krakowskiej ASP u Z. Pronaszki, u którego w 1952 r. uzyskał dyplom. W 1954 r. został pedagogiem tamże i od 1967 nauczał w katedrze Wacława Taranczewskiego. Od 1989 r. profesor. Malował pejzaże, martwe natury oraz portrety w technice olejnej i akwareli. Tworzył też kolaże. Swoje prace prezentował na Salonach krakowskiego TPSP oraz na wielu wystawach w kraju i za granicą. Miał wystawy indywidualne m.in. w TPSP (1973) i BWA (1978) w Krakowie. Jego prace znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie. W ASP prowadził pracownię projektowania malarstwa w architekturze, którą objął po Janinie Kraupe. Wykonał około 40. polichromii i 100. witraży w kościołach polskich. Za swoją działalność artystyczną, pedagogiczną i organizacyjną został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1993). Malował pejzaże, martwe natury oraz portrety w technice olejnej i akwareli. Tworzył też kolaże.