Urodził się w 1928 roku, zmarł w 2014. W 1953 ukończył warszawską ASP, studiował u J. Cybisa rozwijając zainteresowanie koloryzmem. Od 1965 prowadził pracownię malarstwa. Do końca lat 50-tych tworzył drzeworyty. W połowie lat 50-tych zaczął malować obrazy abstrakcyjne, zbliżone do informel. Do lat 70-tych maluje ekspresyjnie i spontanicznie. Późniejsze obrazy mają bardziej wyraźną, "kontrolowaną" formę. Niezmienną inspiracją była dla artysty natura,jej kolorystyka i bogactwo form. W następnych latach równolegle z malarstwem, uprawiał tkanie gobelinów, zajmował się też ceramiką. W 1956 reprezentował polskie malarstwo na Biennale w Wenecji. Tadeusz Dominik jest jednym z najbardziej oryginalnych twórców współczesnego malarstwa polskiego i wybitnym kolorystą; jego prace znajdują się m.in. w kolekcjach Muzeum Narodowego w Warszawie i Krakowie.