Ur. w 1933r. w Warszawie, studiował na Wydziale Malarstwa warszawskiej ASP, uzyskując dyplom w pracowni prof. Aleksandra Kobzdeja w 1959. Jego malarstwo odznacza się oryginalną formą i indywidualnym spojrzeniem na świat. Jest figuratywne, pełne barwy, ruchu i humoru. Artysta chętnie nawiązuje do stylistyki pop-artu. Nie pozostaje przy tym obojętny na treść, przeciwnie, nadaje swym pracom charakter interwencyjny. Stara się mianowicie godzić świat mechaniczny, stechnicyzowany, z człowiekiem, który musi w tym świecie funkcjonować. Stąd w jego obrazach postaci przypominające maszyny i maszyny o „ludzkim“ wyrazie. Okołów często brał udział w konkursowych wystawach, jak: „Warszawa w sztuce“, Warszawa 1965 (I nagroda), „Plastyka na zamówienie społeczne“, Warszawa 1975 (I nagroda), „Metafora w malarstwie współczesnym“, Radom 1978 (główna nagroda im. Jacka Malczewskiego), liczne konkursy na prace o tematyce sportowej. Był członkiem różnych gremiów artystycznych, jak Komisja Kultury m. stoł. Warszawy (1965-1968), działaczem ZPAP (do1983), generalnym koordynatorem ogólnopolskich i międzynarodowych plenerów malarskich (1973-1979).