Ur. w 1928 roku w Warszawie. Córka poety Jan Brzechwy. Studiowała na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie u prof. Eugeniusza Eibischa, w 1955 roku otrzymała dyplom. Artystka zajmuje się malarstwem olejnym, rysunkiem i ilustracją. Jej sztuka jest narracyjna, opowiada o samotności, lękach, radości, przyjaźni i miłości. Jej świat jest poetycki, bliski świata dziecięcej wyobraźni, jednocześnie świata groteski. Jej obrazy budzą skojarzenia z dziecięcymi teatrzykami z płócien Tadeusza Makowskiego. W 1955 roku została członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. Wykreowała własny styl przedstawiania postaci ludzkich - groteskowy i dekoracyjny, teatralne pozy portretowanych postaci występujących w sielankowych sceneriach.