Ur. w 1941, studiował w ASP w Warszawie w pracowni A. Nachta-Samborskiego, dyplom uzyskał w 1976. Uprawia malarstwo, rysunek i grafikę warsztatową. Miał liczne wystawy indywidualne w kraju i za granicą, głównie we Francji i Hiszpanii. Uczestniczył też w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych. W swych obrazach, rysunkach i grafikach przedstawia ludyczny i groteskowy świat zapełniony postaciami z małych miasteczek i wsi. Bohaterowie obrazów oddają się jedzeniu, piciu, kopulacji i obrzędom pogańskim. Artysta posługuje się chwiejną linią, rozlaną akwarelową plamą barwną, przestrzennym zacieśnieniem kompozycji, a także ulubioną gamą barwną zdominowaną przez brązy, szarawe żółcienie i błękity. Wyczuwalna życzliwość artysty dla smutnej, skażonej gnuśnością codzienności pozwala nam kojarzyć sztukę z twórczością W. Wojtkiewicza. Wystawiał m.in. w Warszawie, Krakowie, Wrocławiu, Paryżu, Londynie, Zurychu, Berlinie, Duseldorfie, Saragossie, Tel Awiwie, Atenach i Chicago. Laureat licznych nagród, m.in.: wyróżnienia w Konkursie im. Jana Spychalskiego w Poznaniu (1975, 1976 i 1978), I nagrodę w Konkursie „Bielska Jesień” w Bielsku -Białej (1978), Nagrodę „Talensa” (1988). Prace w zbiorach muzealnych, kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.